Merhaba hiç var olmayan okuyucularımız :D Direk konuya dalıyorum aksi taktirde çok fazla gereksiz konuşuyorum :D Efenim malum iyi arkadaşlar tabiri caizse "kanka"lar sık buluşup gezerler, tozarlar vs. Ama biz bunu çok fazla yapamıyoruz çünkü cesaret edemiyoruz, çünkü toplumun dengesini bozup zarar vermekten çekiniyoruz, çünkü dışarıya rahatsızlık verdiğimiz gerekçesiyle sürgün edilmekten korkuyoruz :D Gecen yıla kadar aynı okuldaydik o yüzden okuldan arta kalan zamanlarda fazla bulusmuyorduk. Tam anlamıyla buluşup gezme olayını sanırım 6-7 kere falan yaptık :D Bunların ikisinde izbanda -İzmire ait bir toplu taşıma aracıdır, bir nevi hızlı tren- yanlış yöne bindik, birinde kahvaltıya gidip gülmekten hiç bir halt yiyemeden aç aç eve döndük, birinde marketten aldığımız ürünün parasını ödemeyi unutup geri döndük. Ama bunlar hiçbir şey :D Tam olarak normal insan olmadığımızı hatta sanırım insan olmadığımızı bugün gerçekleştirdiğimiz buluşmamızda kanıtladık :D Sadece ve sadece hayal ettiğimiz ve aynı şekilde sadece hayalde kalan planımız şuydu: 10u 15 geçe Bayraklı'da buluşuruz izbana bineriz (mümkünse doğru yön), 11 de Optimumda olup, 11:30 da sinemaya gireriz film de muhtemelen 1 gibi biter (hı hı evet biter) biraz dolaşır eve döneriz :D Ama tabii ki başaramadık :D Bayraklıda 15 dk boyunca aynı duvarın birimizin bi tarafında öbürümüzün de öbür tarafında birbirini beklemesini mi anlatayım, es kaza buluştuktan sonra yanlış izban'a binmemizi mi anlatayım, oraya gidince 1, 5 saat sürer diye hesap yapıp sonra kalkıp bilinçsizce 3, 5 saatlik filme girdiğimizi mi anlatayım, dram filminde ağlamaktan başka her türlü duygu tadıp filmde nasıl hiç durmadan kahkaha atabildiğimizi mi anlatayım, yanımızdan geçen pörsümüş beyinli(!) arkadaşın sapıklığını içinde daha fazla tutamayıp kelimelere döktüğünü mü anlatayım, dönerken izbanda -çok konuşup güldüğümüzden olsa gerek- arkadaki abinin bana hayatım boyunca unutamayacağım; "E bi susun artık!" temalı bakışını mi anlatayım? Koskoca sinema salonunda bi ikimiz olmasına değinmiyorum bile -_- Bence hiç birini anlatmayayım.Anlatmayayım ki ileride Şule ve ben ünlü falan olursak şantaj yapacak malzeme çıkmasın :D Ha yok ben illa yaparım diyorsanız bu metin de işinizi görür aslında :D Uzun lafın kısası: hayatımız boyunca bize toplu taşıma araçlarının engellenmesinden korkuyoruz :D Hoş hak etmiyor da değiliz ama :D Yani biz bu mantıkla devam edersek, çok da güzel yerlere varırız valla :D Tamam belki, olmayasıca dış dünyada, insanların gözünde bir arpa boyu yol kat edemeyiz. Ama dışardaki yaşam bizim zerre umurumuzda değil. Biz bu mantıkla gidersek 1-2 yıla kalmaz ruh ikizi kıvamına geliriz, çok da iyi olur açıkcası..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder